وای که چقدر سخت بود دیدن چشمان پر از اشک کاظم سید علی خانی با اون تاکسی از رده خارج شده اش. انگاری که همین دیروز بود که سر تمرین پرسپولیس و قبل از بازی با تیم استقلال در حالیکه فقط ۱۴ سال داشتم رفتم طرفش و بهش سلام کرده و گفتم تو رو خدا نذار چنگیز از خط دفاعی رد بشه. یادم میاد دستی رو سرم کشید و گفت: حتما!

چقدر سخت بود دیدن مهدی فنونی زاده که سال ۷۰ با یک بی ام و ۳۲۰ قهوه ای اومد تو محلمون و به سختی از تو ماشین پیاده شد. آخه اینقدر قدش بلند بود که انگاری تیرآهن قورت داده بود!

دیدن چهره جدید شاهین بیانی که روش نشد بگه معتاد شدم و گفت روی آوردم به مواد شیمیایی بدجوری عذابم داد گرچه اون موقع چون مقابل عربستان دقیقه ۹۰ یک گل به خودی زد و استقلالی هم بود ریاد ازش خوشم نمیومد.

حالا اینها شاید خودشون مقصر بودند که به اینجا کشیده شدند ولی گناه کریم باوی چی بود که تو جبهه ترکش خورده بود و نمیتونست حتی راه بره.شرظ بندهای زیر ساعت استادیوم آزادی اون موقع تا کریم باوی میومد تو زمین شرط میبستند سر یه گل که باوی با سر میزنه!!

بازم دم عباس کارگر گرم که زندگی اش یه سرو سامونی گرفته. بنده خدا روش نشد بگه بهش میگفتند اسب عرب! چون واقعا مثل اسب میدوید.

ذست میرزاد عادل که گرچه بهمون زد حال زدی ولی واقعیت های فوتبالیست های سوخته دهه شصت رو نشون دادی. ای والا بابا!!

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: